Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z nagraniami ale i całą kolekcją, na którą składają się także fotografie, dokumenty i kronika Izby Porodowej.
Izba Porodowa w Andrychowie istniała przy ulicy Krakowskiej przez 30 lat w okresie od 1964 do 1994 r. Powstała 1 maja z inicjatywy władz Powiatowego Wydziału Zdrowia w Wadowicach. Jak wspomina Stefania Fiszebrandt : „Pełniłam w niej [Izbie Porodowej] funkcję położnej oddziałowej, przy czym jednak normalnie pełniłam dyżury. Na stanowisko powołał mnie doktor Błachowski, który był ordynatorem w szpitalu w Wadowicach. Jego argumentem było to, że podczas mojej pracy nigdy nie posłałam na oddział do szpitala zaniedbanej pacjentki czy noworodka. I faktycznie — za swój ogromny sukces zawodowy uważam fakt, iż przez 35 lat mojej pracy nie umarła żadna matka ani tym bardziej żaden noworodek. Izba Porodowa liczyła 15 łóżek oraz jedną izolatkę. Jak na tamte czasy to była spora izba. Sala noworodków liczyła również 15 łóżeczek. W izbie rodziły nie tylko mieszkanki Andrychowa, często wadowicki szpital podsyłał nam pacjentki z powodu braku miejsc. Wśród nich znajdowały się mieszkanki okolicznych miejscowości, czasem odległych — jak Tomice, Zator czy Kalwaria”. Stefania Fiszebrandt stworzyła w Izbie Porodowej zgrany zespół pielęgniarek i położnych, który współpracował z lekarzem dochodzącym (bez stałego, dyżurującego). W placówce funkcjonowała kuchnia i pralnia (ze względu m.in. na używanie pieluch tetrowych). Pacjentki na Izbie Porodowej zostawały początkowo aż 10 dni, później 5-6 . Rocznie przychodziło tu na świat 800-1200 dzieci. Podczas wywiadów Stefania Fiszebrant opowiada nie tylko o codziennym trudnym funkcjonowaniu placówki aż do roku 1994 ale także o swoim całym życiu zawodowym i życiu na dawnej rzyckiej wsi. Są to bardzo cenne dla społeczności lokalnej Gminy Andrychów informacje, cieszymy się, że mogliśmy je zewidencjonowac i zarchiwizować
